42. Terug in Italië

Na drie weken met heerlijk zomerweer op de camping Amstelkade en bijna iedereen weer gesproken te hebben stond een nieuwe uitdaging op ons te wachten. Voor Camp2relax gaan we de mobilhomes, zeg maar stacaravans, en lodgetenten controleren en tevens de faciliteiten op de campings. De organisatie wil weten of alles wat we aantreffen klopt met de brochure en de informatie op internet.
Voor deze taak kregen we een Ford Transit bestelbus ter beschikking, die we vrijdag 6 mei moesten ophalen op het hoofdkantoor in Alkmaar. We kregen een splinternieuwe bus met alles erop en eraan, inclusief een aantal dozen met brochures en reclamemateriaal. Zelfs een navigatie. Alleen ik kwam er onderweg achter dat de kaart alleen voor de Benelux was. Even overleg voordat we de A9 opgingen. We konden een Tomtom ophalen. Dus toch maar even terug.
We zouden ons maandag 9 mei melden aan het Gardameer. We kregen een telefoontje dat, wegens opening van het nieuwe kantoor in Italië, we pas woensdag instructie zouden krijgen. Het kantoor grenst aan camping Weekend, ook van de organisatie, waar een mobilehome vanaf dinsdag voor ons gereserveerd was.
Zaterdag zijn we begonnen de caravan klaar te maken voor de stalling en een selectie te maken van spullen die mee moesten. We hadden een koelbox op 12 V en 230 V aangeschaft. Zondag nog een etentje met de kids. We hadden een caravanstalling ontdekt aan de Amstelkade op 10 minuten van de camping. Rond de middag afscheid genomen op de camping en onze auto naar Vinkeveen gebracht. We startten de Ford en via Arnhem volgden we de A3 op de Autobahn tot Neurenberg. Daar stopten we voor een overnachting.
Op dinsdag bereikten we via de Brenner camping Weekend in San Felice del Benaco aan het Gardameer. Een soort van thuiskomen, omdat we er vorig seizoen nog 14 dagen gewerkt hebben. Leuk weer om bekenden te zien.
Er was nog een Nederlands stel , Ria en John, dat Frankrijk, Spanje en Duitsland voor hun rekening zouden nemen. Ze hadden dit werk afgelopen jaar al gedaan en hadden dus ervaring. We hadden net als zij een mobile home op de camping, waar we konden overnachten. Woensdagmorgen meldden we ons bij het kantoor, dat was ondergebracht in een mooi gerenoveerd oud gebouw met binnenplaats waaromheen pilaren met bogen.
We maakten kennis met Paola, onze steun en toeverlaat onderweg. Leuke spontane meid, die goed Engels sprak. Ze maakte ons wegwijs met werkwijze en de route. We kregen onze oranje polo’s met bijpassende donkerblauwe broek en rok. Rond het Gardameer moesten we verschillende campings bezoeken. Ria en John hadden al ervaring en Paola verzocht hen ons een dag in te werken. Als oefening deden we eerst camping Weekend, waar we met z’n vieren verbleven. De volgende dag gingen ze mee langs de westkant van het meer. We bezochten de plaatsen Maderno en Limone. We kregen het spel door en we besloten na het bezoek aan de camping een kop koffie te gaan drinken in Limone. Je bent ongeveer 1,5 tot 2 uur bezig om alles na te lopen op een camping. Sommige geven de sleutels af zodat je zelf kunt rond gaan. Bij andere campings krijg je begeleiding. We hadden een goede herinnering aan Limone. We zijn er in het verleden nog op vakantie geweest met zus en zwager Els en Frank. We vonden hetzelfde terras aan het water van destijds. Ria en John genoten mee, leuk stel. ’s Avonds op de camping hebben we samen gegeten.
De volgende morgen namen we afscheid van ze. Wijzelf hielden camping Weekend de eerste week nog als basis. We zaten eerste rang met uitzicht op het meer en Salo. Ongeveer op dezelfde plek als vorige jaar aan het eind van het seizoen. We kwamen bij Bardolino op een camping nog een Engels stel tegen, die op San Vito/Cisano gewerkt hadden. Op San Vito zijn we nog even nieuwsgierig langs geweest en daar onmoetten we weer een excollega van Selectcamp. Kleine wereld. De beheerder van het restaurant, Christiano, zag ons en bood een espresso aan.
Het Idromeer en Iseomeer ‘deden’ we nog vanuit onze basis. Daarna zijn we doorgetrokken naar het Lago Maggiore waar we vijf campings bezochten. Paola had vooraf geregeld dat er slaapplaats was. Meestal in een mobile home van ons. Een keer in een lodgetent. Dat is een luxe tent met douche en toilet. We maken best veel kilometers, maar we genieten van het landschap.
Daarna zijn we afgezakt naar Genua en vervolgens langs de kust richting Toscane. We hadden geregeld om in het weekend te overnachten op Vallicella bij Scarlino, waar we vorig seizoen gewerkt hadden. Er werkt nu ook weer een Nederlands stel. We werden spontaan begroet door Monica. Ze kwam gillend uit de receptie en vloog ons om de hals. Ze belde meteen de beheerders van de camping, Rosita en Francesco, en toen we die opzochten kregen meteen dikke zoenen. We hadden nog een reden om hier terug te komen. Ze hebben van die heerlijke olijfolie. Dat wist onze familie inmiddels ook en we hadden bestellingen. ‘Ons’ wijnboertje zit daar om de hoek. We hadden nog wat ruimte in de bus en dus verzekerden we ons ervan een langere periode niet zonder te zitten. Monica wist dat er een vliegshow was bij het strand van Follonica op 6 km vanaf Scarlino. We moesten buiten het centrum parkeren. Geweldige show. Het zag zwart van de mensen. Louise zag boven de ijssalon een terras. Daar hadden een prima uitzicht. Het ijs smaakte weer als vanouds.
We zijn inmiddels Florence voorbij verder richting het zuiden. Aan heer meer van Tracimeno werden we op camping Punta Navaccia verwelkomd door een van de dochters van de baas. Veel campings zijn familiebedrijven. Ze nam ons mee in een golfkarretje over het terrein. Ze verontschuldigde zich dat het restaurant op dinsdag gesloten was en kon ze ons geen diner aanbieden. Oké?! Als troost zouden wel een fles wijn krijgen. Kwam ze aan met een chique doos met twee hele mooie flessen rode wijn. Vervelend. Dit was tevens een overnachtingsplek. De camping had ook een jachthaven.
Vlakbij Rome kwamen we rond de middag op camping Fabulous. De eigenaar nodigde ons uit voor een Italiaanse lunch, zeg maar brunch, met alles erop en eraan. Hij was getrouwd met een Nederlandse en er ontstond een leuk gesprek.
We zijn nu aan de kust halverwege Rome en Napels. De camping, Settebello, grenst aan het strand, dus even bijkleuren.
Het is nu 29 mei. Het weer is hier prima, rond de 26 graden. De teller staat nu op 4310 km ( vanaf Alkmaar) Morgen maken we een rit van 386 km langs de kust voorbij Napels. De camping daar heet Baia di Silencio. Stilte dus.
Dinsdagavond maken we de oversteek van Napels naar Cagliari op Sardinië. We kijken er naar uit!

Tutto bene,

Ciao,

Ko en Louise