26. Melbourne en de Australian Open

Donderdag 15 januari. Terug in Melbourne zochten we ‘onze’ plek weer op bij de rivier de Yarra. Het parkeertarief was 1,50 dollar per uur op doordeweekse dagen van 10 tot 3 uur. Het weekend was gratis. Je mocht maximaal 3 uur achter elkaar parkeren. Dus vulden we de meter pas om 12 uur. Zowel het uitgaanscentrum als de tennisbanen in Melbourne Park waren daarvandaan 10 minuten lopen.
We wilden eerst weten of we de camper bij het hotel konden parkeren. De meeste parkeergarages zijn te laag. Zo ook hier. De conciërge regelde wel een oplossing. Het was weer tijd voor de kapper. Die vonden we in het warenhuis David Jones, vergelijkbaar met de Bijenkorf. Alleen heren. Voor Louise werd een uitzondering gemaakt. Hierna hebben we het tennispark verkend. De banen zijn gegroepeerd rond de grote stadions Rod Laver Arena en Hisense Arena.
Vanaf donderdag waren er kwalificatiewedstrijden en die waren gratis toegankelijk. Er waren nog Nederlanders in het toernooi die stonden voor vrijdag op het programma. De volgende dag hebben we helmaal op het tennispark doorgebracht. We hebben Matwé Middelkoop en Aranxta Rus aangemoedigd, maar hebben zich niet kunnen plaatsen. Verder is het gewoon leuk(als je van tennis houdt tenminste) te zien hoe aanstormend talent een plaats in het hoofdtoernooi probeert te bemachtigen. We wilden zaterdag fris in het hotel verschijnen en zochten een camping. Na enig zoekwerk vonden we er een. Volgeboekt. Douchen konden we wel tegen een geringe vergoeding. Dan maar weer onze vaste stek opgezocht.
Zaterdag 17 januari. We hadden van Paul een luxe weekend cadeau gekregen in het Sofitel hotel. We reden door Collin street, zeg maar de P.C. Hoofdstraat van Melbourne, waar het Sofitel aan ligt. Bij de ingang was een balie buiten. Je kon hier je koffer en autosleutels afgeven. Een man in strak zwart nam onze sleutels aan en parkeerde de camper tussen de mercedessen. Lachen. Onze kamer was op de 44ste verdieping op een hoek met een prachtig uitzicht op Melbourne en het tennispark. We hadden een soort suite, waar ook nog plaats voor een bankstel was. Een groot plasmascherm en een goed gevulde minibar. Nog even naar het tennispark gewandeld om te zien wie er een plek in het hoofdtoernooi had bemachtigd. Daarna een borrel op de kamer. Heel decadent hebben we het diner boven laten brengen. Lekker de badjassen na de douche aangehouden. Zondag genoten van een uitgebreid ontbijtbuffet in het restaurant op de 35ste. Daarna langs de Southbank gewandeld, waar ook artiesten bezig waren en op tijd weer terug voor ons happy hour op de kamer. Ook nu weer het diner op de kamer gebruikt. Maandag hoefden we om 12 uur pas uit te checken en konden we zonder te haasten ons ontbijt doen en de koffer inpakken. We hebben twee dagen van een luxe omgeving genoten. Bedankt Paul! We zijn teruggereden naar onze vast stek. Hier vandaan hadden we zicht op het hotel en telden de raampjes naar boven waar onze kamer was…
We gingen naar het Fed sqare (Federation plein), dat tijdelijk was omgedoopt tot Tennisplein, waar je op een groot scherm het tennis kon volgen. We maakten een afspraak voor woensdag met Janeta ( ‘dametje’)en Jim,die we in Queensland hadden ontmoet(19, het stel van die grote camper). Ze woonden in Melbourne. Ze moest even nadenken ”we spreken ook zoveel mensen”.
Dinsdag 20 januari. We hadden vandaag een dagje tennis gepland. Het kwik zou stijgen tot 37 graden. Hebben wij weer. We hebben even getwijfeld een andere dag te kiezen. Toch maar gegaan. We kochten een ‘groundpass’, waarmee je de hele dag toegang hebt tot alle banen behalve de twee grote stadions. De eerste ronde is altijd leuk. Het was gezellig en er was een heel gebied waar van alles georganiseerd werd en er was muziek en optredens. We hebben Maurismo, Schneyder en Haas zien singelen. De toppers hebben we ’s avonds op groot scherm in het tennispark bekeken.
Woensdag op de koffie bij Janeta en Jim. Een wandeling van tien minuten langs de rivier bracht ons bij het chique uitziend appartementengebouw. Jim haalde ons beneden op. Een leuk weerzien. Hij bracht ons met zijn pasje via een paar deuren naar de lift. We stopten op de 21ste etage. Dametje stond in de deur met een blik die van nieuwsgierigheid overging in herkenning. We hadden, gezien de inrichting van hun camper, ook hier wel wat luxe verwacht. Onze mond viel open. De inrichting was strak met lichte tinten en wit lederen meubilair.” Het uitzicht was een van de redenen om voor dit optrekje te kiezen”.Konden we het helemaal mee eens zijn. Dametje babbelde weer een waterval over ons heen tijdens de rondleiding. Jim probeerde hier en daar haar verhaal wat bij te schaven, maar ze ging onverstoorbaar verder. Hij verzorgde de koffie. Na de leuke verhalen kwamen er nog een aantal foto’s op tafel. Onze meter liep echter af en we wilden geen boete riskeren. Ze begeleiden ons samen naar de straat en we namen afscheid. Later kregen nog een sms’je. Dametje bedankte ons nogmaals voor de gerbera’s en ze had een inmiddels een passende vaas gevonden.
We zochten een camping op in East Doncaster, een voorstadje van Melbourne. In Ravenshoe (15, bij het stoomtreintje) hadden we Beryl en John ontmoet en ze woonden ook in de buurt van Melbourne. We belden ze. Meteen kregen we een spontane reactie. Ze hadden juist een trip van een week besproken vanaf de volgende dag. Of we ’s avonds iets hadden. Niet dus. Ze legden de route uit. Na een snelle douche stonden ze ineens bij ons op de stoep. Het leek ze beter om ons op te halen en weer terug te brengen. Een ritje van 20 minuten. Bij hen thuis hebben we onze reisverhalen uitgewisseld. Eerst in de tuin, maar de ‘mozzies’, muggen, verdreven ons naar binnen. We hebben een paar uur gezellig gezeten en rond twaalf uur werden we teruggebracht. Voor de tweede keer die dag hoorden we zeggen: ”als jullie ooit weer eens in de buurt komen…”
Donderdag hebben we bijgeboekt en de camper gewassen.
Vrijdag 23 januari hebben we de tennisbanen weer opgezocht. Er speelde nog een voor ons onbekende Nederlander, Rogier Wassen. Hij verloor met zijn dubbelmaatje, de Duitser Christopher Kas. Verder hebben we de Williams zussen zien dubbelen en Jim Courier werd geïnterviewd door TV sportzender 7. ´s Avonds op het ´Fed´plein in de stad hebben we Federer en Dokic op het grote scherm gezien. Het weekend begon in Melbourne en dat was vrijdags goed te merken. Veel mensen gaan uit het werk een borrel drinken en de terrassen zaten dan ook goed vol.
Zaterdag. Onze visa loopt af op 20 februari. Dan moeten we het land uit. We hadden dus nog een maand. We maakten plannen hoe we dit zouden invullen. We wilden nog langs de ´Great Ocean Road` ten westen van Melbourne. Als we toch naar het westen gaan, waarom dan niet terug naar Perth en zodoende het ´rondje´Australië afmaken? Just do it, zeggen ze bij Nike. Na dit besluit hebben we bij een reisbureau info gehaald voor vluchten vanaf Perth naar Thailand. Daarna onze laatste avond in Melbourne doorgebracht op ‘ons’ plein bij het grote scherm.
Zondag 25 januari. Vandaag zijn we dan echt uit Melbourne vertrokken, na 9 gratis overnachtingen op onze privécamping. Nog even een cappuccino bij Starbucks en een laatste wandeling over het plein.
Bij het ter perse gaan van dit nummer kregen wij juist de berichten en tv beelden van de bosbranden in Victoria en de buitenwijken van Melbourne. Hiervan hebben we gelukkig geen last gehad.


No Worries

Ko en Louise