40. Rome, Napels zien en...

Rome, het lijkt al weer ver weg en dat is het ook.
Waar waren we gebleven. Na 14 dagen op camping weekend aan het Gardameer te hebben gewerkt keerden we terug naar Toscane. Nog één overnachting op ‘onze’ camping Vallicella. Ondanks dat we de voortent al hadden weggehaald, ben je toch nog je toch wel even bezig voordat je startklaar bent. De caravan werd weer door de trekker weggehaald. De banden opgepompt. Dat was hard nodig na een half jaar stilstand. De dakkoffer op de auto gehesen en we konden op pad. Het liep nog tegen drieën voordat we de poort uitreden.
Het was weer even wennen met de caravan achter de auto. Vooral op smalle vierbaanswegen zonder vluchtstrook, zoals de Aurelia, die van Genua tot Rome loopt.
We bereikten de rondweg van Rome rond het spitstuur, maar de drukte viel mee. We vonden de goede afslag in één keer. De bewegwijzering in Italië is soms vaag en voor we het wisten zaten we weer op de rondweg, maar nu in tegengestelde richting! Dan maar weer een nieuwe poging via de eerstvolgende afslag. Deze keer lukte het wel en vonden we na enig zoeken de camping, die we in het ACSI boekje hadden aangekruist. Er was voldoende plek en na een paar keer steken kregen we de caravan op zijn plek.
Bij Rome hadden we een camping gevonden vlakbij de rondweg. De camping had een gratis pendelbus, die op verschillende uren naar een treinstation reed. Daarvandaan was je in twintig minuten in de stad. De laatste pendel terug naar de camping was ’s avonds negen uur.
Rome doe je niet even in een dag. Er is ook zoveel te zien. Je kon een- of meerdaagse combikaarten voor de trein en metro kopen. We begonnen maar eens met een 1,5 urenkaart. We hadden nog geen idee van afstanden. Vanaf het station in Rome is een groot deel van de binnenstad goed lopend te doen. De metro zijn we nauwelijks in geweest. Onze eerste kennismaking met Rome was een promotie van de Italiaanse Staatsbosbeheer. Die hadden op een plein flink uitgepakt met materiaal, waaronder enkele helikopters.
Rome ademt geschiedenis. Overal kom je overblijfselen tegen uit het verleden. We namen de tijd om het op ons te laten inwerken. Het Colosseum maakt deel uit van complex van ruines uit de tijd van Julius Caesar. Ook voor de Sint Pieter hadden we een dag uitgetrokken. We dachten op zondag te gaan, maar dan zou het museum dicht zijn. Dan maar zaterdag. Op het Sint Pieterplein hingen 6 platen van geestelijken die zondag door de Paus heilig zouden worden verklaard. Een deel van het plein was afgesloten voor genodigden en dus was zaterdag niet zo’n slechte keus.
Je valt van de ene in de andere verbazing in de kathedraal. Zoveel pracht en praal bij elkaar. We dachten allebei, had dat niet wat minder gekund?
De Spaanse Trappen en de Trevifontijn mag je ook niet missen. Verder hele mooie winkelstraten waar je regelmatig muzikanten trof. We zijn er vijf dagen geweest.
We wilden nog graag de olijvenpluk meemaken. We moesten dan nog verder naar het zuiden. De camping had voor ons gebeld naar Pompeï. Daar was de pluk begonnen. We vonden een plek op camping Spartacus. De naastgelegen camping bezat een olijvenplantage en we maakten een afspraak voor de volgende dag. De plantage lag buiten de stad. De eigenaresse van de camping ging ons voor. We raakten haar af en toe bijna kwijt in het hectische verkeer. Via binnenweggetjes en achterbuurten kwamen we bij een hotel als in een oase. Een prachtige tuin eromheen en aansluitend een stuk grond met olijfbomen. Heel gastvrije mensen. Het hotel was van de zus van de campingeigenaresse. De twee zussen waren getrouwd met twee broers.
We mochten meehelpen de reeds geplukte olijven in kratten te sorteren. Na een uurtje was een pick up volgeladen en we mochten mee naar de pers van de coöperatie. Het was een gezellige drukte in het kleine gebouw. Auto’s volgeladen met kratten werden afgeladen. De kratten werden gewogen en dan in een soort vijzel geleegd. Vervolgens werden de olijven onder molenstenen tot pulp geplet. De pulp werd op ronde schijven aangebracht. Die werden op een kar gestapeld en onder de pers gereden. Langzaam werd de druk opgevoerd, waardoor het groene sap in de verzamelbak kwam. Een pomp zorgde tenslotte dat de olie via een schenktuit naar buiten kwam. De eigenaar van de olijven moest dan zorgen, dat zijn vaatje op tijd er onder de straal kwam te staan. Goede kwaliteit olijfolie krijgt bij de eerste persing het predicaat ‘extra vergine’. Belangrijk hierbij is om de tijd tussen de pluk en de persing zo kort mogelijk te houden. Om 1 liter olijfolie te krijgen heb je 10 kg olijven nodig. We kregen een flesje mee van de mevrouw van de camping. We reden terug naar de boomgaard en hielpen de rest van de middag mee de olijven van de takken te schrapen, die in netten werden verzameld. Een geweldige ervaring rijker namen we afscheid van de familie.
De ruïnes van de oude stad Pompeï kon je deels vanaf de straat zien, waardoor we het niet nodig vonden de hele stad te bekijken. We zijn nog een dagje naar Napels geweest. Onderweg zie je de Vesuvius dominant aanwezig in het landschap.
We hadden de pech dat de ophaaldienst van het huisvuil staakte. Dus op elke hoek van de straat lag een berg afval. Schijnt hier regelmatig voor te komen. Geen echt frisse lucht. Tot overmaat van ramp begon het te regenen en wilden we zo snel mogelijk naar de trein. Ineens zagen we overal parapluverkopers met karretjes vol paraplus te voorschijn komen. Ze deden goede zaken. Wij hebben er ook maar twee gekocht.
De volgende dag hebben we nog een mooie rondrit gemaakt op het schiereiland van Sorrento. Langs de Amalfikust, een van de mooiste kusten van Italië.
We besloten richting Nederland te gaan. Rustig aan in vier etappes via Florence en Milaan langs het Comomeer . Een stop aan het meer van Lugano en dan verder door Zwitserland en een laatste stop in Duitsland. We hadden de plek op ‘onze’ camping in Wilnis al gereserveerd.

Arrivederci,

Ko en Louise