37. Italië deel 2, Toscane

Na ons werk aan het Gardameer hadden we plannen om in de winter een chalet te runnen in een wintersportgebied. Ondertussen waren we weer te gast bij familie. Hoe gezellig dat ook is, we wilden toch wel een plek voor ons zelf. We zouden toch in de zomer weer op een camping werken en een caravan zou dan handig zijn. We besloten er een aan te schaffen om er al in de winter plezier van te hebben. We zochten en vonden er een met veel ruimte. Probleem was dat onze Opel Meriva die niet kon trekken en dus moesten we op zoek naar een andere auto. Dat is uiteindelijk ook gelukt. Begin december vonden we een geschikte plek, een camping annex zorgboerderij in Wilnis. We konden de hele winter blijven staan en mochten zelfs als vrijwilligers de dieren voeren op zaterdag. Overwinteren in Nederland. Weer eens wat anders en zeker met een lange winter als deze. We waren te laat voor het chaletwerk. We genoten van de witte wereld in onze vertrouwde omgeving. Ons leventje kabbelde door. Moeder was blij ons weer in de buurt te hebben en we zagen Miranda en Paul nu regelmatig. Onze tennisvrienden belden regelmatig om een balletje te slaan.
We konden aan de slag op een camping in Toscane bij Selectcamp. Per 1 mei. We wilden wel wat eerder beginnen. Er is genoeg werk als voorbereiding voor het seizoen. Op 5 april, Tweede Paasdag moesten we ons melden in Italië. Moeder was sinds haar 89ste verjaardag in februari wat aan het kwakkelen en raakte in het ziekenhuis. Pasen naderde. We besloten ons vertrek uit te stellen. Broer Jan kwam over uit Australië. Moeder knapte langzaam op en we vertrokken met een gerust hart op Eerste Paasdag.
Wat hebben we beleefd sinds ons vertrek naar Toscane? We zijn via Duitsland en Oostenrijk naar Italië gereden. Onze eerste stop was een camping tussen Stuttgart en Ulm.
Was onze caravan nu zo breed of waren de Italiaanse tolpoorten zo smal? Het was best effe opletten met manoeuvreren. Je heb de neiging naar het loket te sturen, maar je heb maar weinig speling. Ik moest zelfs een paar keer steken om niet klem te komen zitten. Op weg naar Toscane hebben we een tweede tussenstop gemaakt bij camping San Vito, waar we vorig seizoen hebben gewerkt. We werden door het personeel meteen herkend. We hebben uiteraard in het restaurant van de camping gegeten en de manager kwam meteen op ons af. We kregen zelfs de gebruikelijke courierskorting!
Na enig zoeken vonden we camping Albatros in San Vincenzo. Een joekel van een camping waar we drie jonge collega’s, twee Nederlandse meiden en een Duitser, zouden helpen met de voorbereidingen voor het seizoen. Er waren aannemers druk met een nieuw zwembad. Shovels reden af en aan. Er was nog veel te doen en we vroegen ons af of alles voor eind april klaar zou zijn. Italianen maken zich niet druk en alles gebeurt hier op het laatste moment. Alle bekende touroperators hadden hier stacaravans en/of tenten. We hadden ook nog een leuk weerzien met bekenden van het Gardameer. We zijn daar tot 20 april bezig geweest en daarna 40 km verder naar het zuiden naar onze “eigen” camping Vallicella bij Scarlino vertrokken. De camping is tegen een heuvel gebouwd en kijkt uit over het dal en de Golf van Follonica. Bij helder weer kun je Elba zien. We hebben het beheer over 14 mobile homes en 16 bungalowtenten.
Onze caravan is door een trekker van de camping naar zijn plek gebracht. We wisten niet dat we hier de enige touroperator waren. Vacansoleil was hier tot 2008. Nu is er een Nederlands stel onder de naam Divacamp (www.divacamp.nl) hier begonnen met 8 tenten. Het vorige couriersechtpaar van Selectcamp had hier 3 jaar gewerkt, maar moest vertrekken, omdat de campingdirectie niet wil dat je er langer dan 3 jaar werkt. We zouden hier pas op 1 mei beginnen en hebben nu wat meer tijd voor de voorbereiding. Er is nog genoeg te doen. Onze eerste gasten komen op 15 mei.
We zitten hier af en toe ook in echt Hollands weer. We hebben al verrassend veel regen gehad,ook met hagel en onweer. We hebben ons stekkie ingericht. We hebben maar een smalle strook van 5 meter voor de caravan en de voortent. De luifel kon er niet meer bij, maar achter hebben we nog een zitje. We hebben wat problemen met internet. We hebben een Italiaanse dongel gekocht, maar de plaats waar je zit is bepalend voor de keus van de provider. In de caravan is het signaal vaak zwak. De kcamping is nu ook open voor gasten en het begint hier ook te leven. De meivakantie bracht veel Nederlanders met hun caravan, dus hebben we wat meer aanspraak.

Ciao,

Ko en Louise